Lange werkdagen en uitstapjes

De tijd vliegt voorbij. Zit nu alweer 2 maanden in Duitsland en ik voel me al goed thuis. Werken gaat goed. Maak lange dagen van 8.00/9.00 tot 18.00/19.00 uur. Gelukkig wel 1 of 2 uur pauze tussendoor. En de vrijdagmiddag hoef ik maar tot 16.00 uur en soms ben ik vroeger vrij. Erg prettig, dan kan ik mijn huisje schoonmaken en boodschappen doen.

Ook weer wat uitspatjes gemaakt.

Ik ben naar Augsburg geweest. Dit is een plaats een uur rijden van Heidenheim in de provincie Beieren.
Nadat ik de auto had geparkeerd ben ik naar de stadsmarkt gelopen. Ik dacht dat ik de weg wel wist, maar liep natuurlijk weer totaal de foute kant op. Gelukkig kwam ik hier op tijd achter, zodat ik niet een heel eind terug hoefde te lopen. Uiteindelijk de markt gevonden. Was een markt met vooral groente en fruit, maar ook een paar kleine winkels met van alles en nog wat. Niet heel groot, maar wel leuk om te zien.
Daarna op zoek naar de toeristeninformatie. Die vond ik gelukkig al snel en daar een plattegrond gehaald met alle bezienswaardigheden. Aan de hand van deze kaart heb ik een eigen route bedacht die ik zou gaan lopen.
Ik ben begonnen bij de Fuggerei. Dit is werelds oudste sociale woningcomplex en wordt nog steeds gebruikt. In 1521 is dit opgericht door Jakob Fugger als woonwijk voor behoeftige burgers van Augsburg. De jaarlijkse huur voor een woning is nog steeds hetzelfde als vroeger, 0,88 euro, daarnaast moet er dagelijks 3x gebeden voor de oprichter en de familie Fugger.
In totaal zijn er 67 huizen en 140 woningen, waar nu nog 150 mensen wonen. De meeste bekende bewoner was Frans Mozart, de overgrootvader van Wolfgang Amadeus Mozart. Erg leuk om deze kleine woonwijk te zien. Er was ook een woning ingericht zoals het vroeger was en zoals het er nu uit zou kunnen zien. Voor die 88 eurocent heb je een keuken met zitruimte, badkamer, woonkamer en slaapkamer. Nou niet duur zou ik zeggen! Net zoals vroeger bestaat er nog de regel dat je voor 22.00 uur binnen moet zijn anders sluit de poort. Wie later binnen komt moet de wachter een jaar huur betalen of iets anders geven.
Na de Fuggerei ben ik verder gegaan en heb ik veel oude gebouwen gezien: stadshuis, kerken, paleizen. In het stadshuis was de gouden zaal. Heel mooi. Erg indrukwekkend als je de trap oploopt en je door de deur heen kijkt: zoveel goud. Naast mooi versieringen van goud, waren er ook mooie fresco’s te zien.
Ik besloot ook nog om bij het paleis van de familie Schaezler naar binnen te gaan. In mijn toeristenboek stond dat dit het mooiste barokhuis van de stad was. Nou dat leek me dan ook iets wat ik zeker gezien moest hebben. Daar aangekomen, een ticket gekocht en naar binnen gegaan. En helaas was het niet wat ik ervan verwachte. Ik dacht een paleis van binnen te zien hoe het vroeger ingericht was, maar niks van dat. Er waren alleen maar schilderijen te zien. Helaas heb ik niet zoveel met schilderijen, maarja ik had mijn ticket toch al betaald, dus maar even rond gaan kijken. Hingen nog redelijk mooie schilderijen bij, maar na schilderij 101 was ik er wel weer klaar mee en besloot ik om naar buiten te gaan. Uiteindelijk kwam ik nog in een laatste ruimt die dan wel de moeite waard was. Een banketzaal in rococostijl.
Na alle bezienswaardigheden ook nog wezen shoppen, maar niks gekocht.
Augsburg is echt een mooie stad en zeker de moeite waard om te bezoeken.

In een plaatsje 14 km hier vandaan is het Steiff museum. Ik besloot om op mijn fiets daar naar toe te gaan. Steiff is een merknaam van Margarete Steiff, met vooral knuffels, maar ook kinderkleding.
In het museum was er eerst een rondleiding. Samen met andere werden we van kamer naar kamer geleid en daar werd dan iets verteld over hoe Steiff is ontstaan. Daarna waren er nog twee verdiepingen. Op de eerste verdieping stonden heel veel dieren, waar je ook op kon zitten. Nou dat wil ik dan natuurlijk ook, dus mijn fototoestel in iemands handen gedrukt en op een olifant gaan zitten. Daarna ook nog op een ijsbeer gezeten.
Op de andere verdieping kon je zien hoe het speelgoed zich van af het begin tot nu heeft ontwikkeld. Daarnaast kon je zien hoe de knuffels gemaakt worden.
En als laatste de winkel. Ik wist dat Steiff duur was, maar zo duur. Dus daar niks gekocht. Daarna naar buiten gegaan en daar was nog een factory outlet. Daar heb ik uiteindelijk een klein knuffelbeertje gekocht die gelukkig betaalbaar was.
Verder ook nog door het plaatsje gelopen. Helaas was het zondag, dus alles was dicht. Maar wel een gezellig oud dorpje. Daarna weer terug gefietst.

Ook naar Metzingen geweest, dit ligt onder Stuttgart. Hier is een groot outlet center met veel verschillende merken. Vooral veel dure merken zoals Armani, polo, burberry. Gelukkig ook sportwinkels en betaalbare kledingwinkels. Uiteindelijk alleen chocolade gekocht van Milka en Lindt. Daarna nog doorgereden naar Goppingen. Helaas waren de meeste winkels al dicht omdat ik er om 18.00 uur was. Daar wat gegeten en daarna terug gereden naar huis.

Net zoals in Nederland, wordt er hier in Duitsland ook carnaval gevierd. Hier in Heidenheim wordt niks aan carnaval gedaan, maar een stukje verderop wel. Ik ben op carnavalszondag naar Dischingen gereden om naar de carnavalsoptocht te gaan. Was leuk om mee te maken al vond ik het er allemaal wel wat chaotisch uitzien. Maarja dat hoort misschien wel bij de Carnaval. Er waren vooral veel loopgroepen en weinig wagens.

Bij de voetbal heb ik inmiddels al één trainer versleten. Om persoonlijke reden is ze gestopt bij de club. Hierdoor vervielen er twee trainingen en dat wist ik natuurlijk weer niet.
Op dinsdag naar de trainingslocatie gereden, maar 10 minuten voor tijd was er nog niemand. Maar even een smsje gestuurd naar een van de spelers en die zei dat we vandaag geen training hadden. Woensdag weer een nieuwe poging gedaan en daar aangekomen zat iedereen wat stil in de kleedkamer. Ook zeiden ze dat ik maar even moest wachten met het aandoen van mijn voetbalschoenen omdat er eerst een bespreking was. Ik had geen idee waar dit over ging, maar dacht dat er iets was gebeurd op het ski weekendje dat ze dat weekend ervoor hadden gehad. Samen met een ander meisje (dat voor 3 maanden meetraint) besloot ik om maar in de kleedkamer te wachten. Uiteindelijk kwamen ze na 45 minuten terug en toen ging de training niet door. Weer geen training en weer een avond die ik beter had kunnen benutten. Ik wist toen nog niet dat de trainster ermee gestopt was.
Gelukkig ging de training van vrijdag wel door, maar stond daar opeens een andere trainer voor de groep. Toen dacht ik al dat de trainer gestopt was of dat ze ziek was ofzo. De volgende dag zouden we een oefenwedstrijd hebben, maar het was nog niet zeker of ik mee kon doen omdat ik nog geen spelerspas had. Ik had er dan ook weinig vertrouwen in dat ik mee kon spelen.
De volgende dag voor de wedstrijd niet zoveel gedaan en ’s middags naar de voetbal toe. Helaas kreeg ik daar te horen dat ik niet mee kon doen. Toen maar blijven kijken. Resultaat een 9-1 overwinning en 10 dode vingers door de kou. Maarja je moet er wat voor over hebben.
De trainingen zijn erg goed. Tot nu toe nog 3 keer in de week.
Inmiddels heb ik ook mijn eerste wedstrijdminuten gespeeld. Maar, ssssttt niet doorvertellen, want ik heb zonder spelerspas gespeeld. Wel met toestemming van tegenstander en de scheidsrechter. Ze spelen 4-2-3-1, wat voor mij wel even wennen is. Maar als ik een spelerspas heb, speel ik vast meer wedstrijden en went dit hopelijk snel.
Helaas heb ik deze week te horen gekregen dat ik echt geen wedstrijd kan spelen. Er waren wel mogelijkheden, maar dan hadden de papieren al voor 31 januari bij de voetbalbond binnen gewezen zijn. Dus een half jaar geen wedstrijden spelen en alleen maar trainen. Nu hopen dat ze wel 3x in de week blijven trainen, anders moet ik ook nog voor mezelf gaan hardlopen. Heeft als voordeel dat ik dan op zondag uitstapjes kan maken.

Voor foto's weer onderstaande link knippen en plakken:
http://www.mijnalbum.nl/Album=3FF7SX8Y